Ing jagad seni kembang, saben buket kembang minangka dialog antarane alam lan pakaryan. Buket peony, lotus, lan godhong ngringkes dialog iki dadi puisi langgeng. Ing sangisore wujud sing ngapusi ana filosofi simbiosis kembang lan godhong sing wis saling gumantung sajrone ewonan taun, kanthi meneng-meneng nyritakake babagan keseimbangan antarane urip lan alam nalika wektu mlaku.
Kelopak-kelopak peony padha lapis-lapis, kaya pinggiran rok wanita bangsawan. Saben garis niru kelembutan alam, mboko sithik owah saka jambon alus ing pinggir dadi kuning alus ing tengah, kaya-kaya isih nggawa embun esuk, sumunar kanthi kilauan anget ing cahya. Kosok baline, Lu Lian beda banget. Kelopak-kelopak kasebut ramping lan nyebar, kaya driji peri ing banyu, ngetokake kemurnian sing bebas saka bledug. Kaya bekas sing ditinggalake dening angin sepoi-sepoi, benang sari kuning ing tengah nglumpuk bebarengan, kaya kunang-kunang cilik, madhangi vitalitas kabeh kembang.
Godhong-godhong ing bundelan godhong iku maneka warna wujude. Ana sing amba kaya wit palem, urat-urate katon cetha, kaya-kaya bisa ndeleng lintasan cahya srengenge sing mili liwat godhong-godhong. Ana uga sing ramping kaya pedhang, kanthi gerigi alus ing pinggir-pinggire, nuduhake vitalitas sing kuwat. Godhong-godhong iki nyebar ing sangisore kembang, menehi warna ijo sing alus. Utawa diselingi ing antarane kelopak, ora cedhak banget utawa adoh banget saka kembang, ora nutupi fokus utama utawa ngisi celah kanthi bener, saengga kabeh bundelan kembang katon kebak lan berlapis-lapis.
Kaendahan sejati dudu urip sing kapisah, nanging kecemerlangan sing mekar ing rasa gumantung lan prestasi sing padha. Ing kali wektu sing dawa, dheweke bebarengan nyusun ode langgeng kanggo simbiosis.
Wektu kiriman: 08-Jul-2025