In die vinnige stadslewe, mense soek altyd onbewustelik die gapings om met die natuur te skakel. Dit kan 'n windvlaag wees wat verby die vensterbank beweeg, of die geur van die grond na reën, of miskien 'n bos paardebloem-bloekombome wat stilweg in die hoek van die tafel geplaas word. Hierdie twee oënskynlik gewone plante ontmoet mekaar, soos 'n natuurlike geskenk, wat die varsheid van die berge en die teerheid van die plante dra, die besige siel saggies omhul en mense toelaat om die omhelsing van die natuur in daardie oomblik van ontmoeting te voel.
Die paardebloem straal 'n inherente ligtheid uit. Sy wit, donsige balletjies lyk soos wolke wat deur die wind gewaai word, donsig en sag, asof 'n aanraking hulle in 'n kombers van drywende dons sou laat verander, wat die poëtiese essensie van vryheid dra. Die takke en blare van die bloekomboom dra 'n kalm en kragtige energie, terwyl die donsige balletjies van die paardebloem 'n lewendige aanraking aan die bloekom gee.
Die sleutel lê daarin dat dit in elke aspek van die lewe kan inpas sonder om ooit geforseerd te lyk. Die sonlig het deur die glas gefiltreer en op die ruiker blomme geskyn. Die blare van die bloekom het groen gegloei, terwyl die donsige balletjies paardebloem wit geskyn het. Toe dit die aroma van die kombuis ontmoet het, het 'n warmte ontstaan, waar die warmte van die menslike lewe en die poëtiese skoonheid van die natuur saambestaan het. Dit eis nooit 'n groot ruimte nie. Selfs 'n klein glasbotteltjie kan as sy woonplek dien. Maar deur sy blote bestaan kan dit die omliggende omgewing sag en sag maak, soos 'n natuurlike omhelsing, wat mense nooit onder druk laat voel nie, maar slegs 'n gevoel van vrede bring.
Ons ingooi die essensie, vorm en emosies van die natuur sagkens in die hoekies en gaatjies van die lewe. Mense sal onbewustelik hul pas vertraag, hul angs laat vaar en sagkens omhul word deur die geur van plante.
Plasingstyd: 29 Julie 2025